Redakcja ,,Zeszytów Łużyckich” od numeru 37/38 zmieniła swój skład – Ewa Siatkowska, dotychczasowy długoletni redaktor naczelny, przekazała swoją funkcję Elżbiecie Wrocławskiej, pozostając członkiem nowoutworzonej Rady Redakcyjnej pisma. ,,Zeszyty Łużyckie” zostały założone przez Panią Profesor Ewę Siatkowską i pod Jej opieką stały się w Polsce i za granicą cenionym źródłem wiedzy o Łużyczanach.
Nowa Redakcja pragnie utrzymać charakter pisma, otwartego głównie dla środowiska naukowego, ale nie zamkniętego dla studentów i miłośników Łużyc. Zmienił się sposób finansowania ,,Zeszytów Łużyckich” – prawdopodobnie będzie mógł się ukazywać tylko jeden tom rocznie. Fakt ten wpłynie na zawartość rozdziałów, które dotyczyły doraźnych komentarzy do aktualnych wydarzeń kulturalnych i społecznych. Recenzje i omówienia oraz kronika będą dotyczyć tylko wybranych publikacji i faktów oraz mogą się niekiedy ukazywać z opóźnieniem.
Do naszego czasopisma wprowadziliśmy nowe rozdziały: Współcześni sorabiści i Wykłady z sorabistyki. Do ich zapełnienia będziemy zapraszać autorów z Polski i z Łużyc, a także wszystkich innych zainteresowanych omawianą problematyką. W ostatnim rozdziale w pierwszej kolejności będą drukowane wykłady, które były wygłoszone w ramach Intensywnego Kursu Języka i Kultury Łużyckiej odbytego w Uniwersytecie Warszawskim w 2002 r. (w tym numerze zamieszczamy tekst wykładów profesora Włodzimierza Pianki). Będziemy drukować teksty napisane we wszystkich językach słowiańskich oraz innych, kongresowych. Redakcja postanowiła w większym stopniu niż dotychczas uwzględniać tematy związane z funkcjonowaniem różnych słowiańskich języków i kultur mniejszościowych. Mamy nadzieję, że poszerzy to krąg osób, do których dotrze nasze czasopismo, z nim także wiedza o Łużyczanach i Łużycach, a w przyszłości wpłynie na uzyskanie większych środków finansowych i druk więcej niż jednego tomu ,,Zeszytów Łużyckich” rocznie.
Oddajemy do rąk czytelników tom 37/38, noszący tytuł ,,Małe” i ,,duże” języki i kultury. Rozprawy objęte tym tytułem w sposób bardziej lub mniej bezpośredni wskazują, iż badania sorabistyczne zawierają z reguły aspekt uniwersalny, ułatwiający zrozumienie funkcjonowania kultury małych narodów. Niniejszy tom obejmuje tematy dotyczące rozmaitych relacji między dużymi i małymi, względnie małymi i dużymi narodami, ich językami i kulturą. Artykuły Ewy Siatkowskiej oraz Elżbiety Wrocławskiej i Jadwigi Zieniukowej przedstawiają szerokie spektrum zainteresowań polskich naukowców problematyką łużycką, artykuły Hauke Bartelsa, Guntera Spießa i Manfreda Starosty oraz Jany Šołćiny traktują między innymi o sposobie tworzenia nowoczesnej leksyki, służącej do modernizacji małych języków górno- i dolnołużyckiego w relacji do leksyki języka niemieckiego; Markus Bayer przedstawił w interesujący sposób problemy obustronnej interferencji: w językach małych słowiańskich grup etnicznych, żyjących w otoczeniu niemieckim, i w języku niemieckim tychże Słowian i ich niemieckich sąsiadów. Christiana Piniekowa stworzyła definicję pojęcia małej literatury, podając dla niej szereg cech charakterystycznych, między innymi dwujęzyczność. Ukazuje ona tym samym, że w dziedzinie literatury obecna jest również relacja między ,,małą” i ,,dużą” kulturą.
E. W.
35/36 (2003)
